23 Maart zijn we vanuit Mataram op Lombok vertrokken naar Labuan Bajo op Flores. Hoewel we van te voren wisten dat het een lange reis zou worden (ca. 25 uur) viel het toch behoorlijk tegen. Na de redelijk begaanbare weg van Lombok en een overtocht per ferry naar Sumbawa kregen we daar het idee dat onze buschauffeur het leven moe was. Na een uur of 8 gereden te hebben (karaoke@120dB@4 am) kwamen we in Bima aan. Daar moesten we nog eens overstappen op een kleine bus die ons naar de ferry in Sape bracht. Toen we dachten eindelijk rust te gaan hebben bleek het op de ferry nodig te zijn de muziek net iets te hard uit net iets te slechte speakers te laten knallen. De muziek zelf was overigens ook tamelijk slecht afgezien van het half uurtje Venga Boys bij aankomst op Flores :D. Maar na 8 uur varen was het dan zover: We hadden Labuan Bajo bereikt. Samen met de op de ferry tegengekomen Laura hadden we vrij snel een hotelletje gevonden in het best pittoreske badplaatsje. Wel jammer dat hier ook weer overal herrie was. Op de een of andere manier vinden indonesiërs herrie schitterend, onbegrijpelijk. Na een dag de omgeving te hebben verkend en wat informatie te hebben ingewonnen over de plaatselijke activiteiten was het tijd voor een duiktrip in Komodo National Park. Deze boottrip was een verademing: Leuke mensen, lekker eten en een enthousiaste duikgids/biologiedocent. Na een “biologyclass” over haaien (fijn om zo net voor een duik te horen hoe een haai aanvalt etc.) hebben we een fantastische duik gemaakt. Helaas hebben we geen manta’s gezien terwijl dat de snorkelaars op onze boot wel gelukt was: Wat kan het leven soms oneerlijk zijn. Na de lunch nog een duik gemaakt. Hierbij zagen we een haai, schildpad, napoleonswrasse en nog veel meer moois. Echt schitterend: één van de mooiste plekken waar we ooit gedoken hebben. De dag erop hebben we samen met onze vakantievrienden Laura en Chad een boot geregeld waarmee we naar Rinca zijn gevaren. Dit is een eiland in Komodo NP waar de Komodovaraan leeft. Daar aangekomen zagen we er ook al direct één liggen. Op het eiland hebben we nog een wandeling met een gids gemaakt, waarbij we apen en nog meer Komodovaranen zagen. Tijdens de terugweg zijn we met de boot nog twee keer gestopt om te snorkelen. ‘s Avonds zijn we van de zonsondergang gaan genieten in de Paradise Bar. Toen we net hadden afgerekend kwamen Chad en Laura hier ook en zijn we blijven hangen om naar live muziek te luisteren. Vele klassiekers in een indonesisch jasje kwamen voorbij en bezorgden ons een leuke avond. Na een laatste ontbijt in Labuan Bajo hebben we onze vrienden een goede verdere reis gewenst en zijn we op de bus naar Bajawa gestapt. Eens te meer merkten we dat de wegen in Indonesië niet altijd even comfortabel te bereizen zijn. Na twee keer vier uur volledig door elkaar te zijn geschud (gelukkig een overstap in Ruteng), kwamen we aan in Bajawa. Aangezien dit dorpje in de bergen ligt konden we genieten van een koele nachtrust op een eerste klas matras onder ons muskietennet. We zijn vanuit Bajawa met twee brommers en bestuurders een halve dag rondgereden en hebben twee traditionele dorpen bezocht. Dit was op zich wel leuk om een keer te zien, maar niet heel erg bijzonder. Het landschap waar we met de brommers door heen reden was wel echt machtig mooi. Morgen (30 maart) vertrekken we waarschijnlijk naar Moni om daar naar de Kelimuti vulkaan te gaan.