Toch wat zenuwachtig voor de chaotische Sri Lankanen (?) liepen we het vliegveld af. Het was wel druk, maar het leek alsof ze ons niet zagen. De eerste man aan wie we zelf de weg vroegen regelde een gratis (!) rit naa de bus die we moesten hebben. Een goed begin.

Het verkeer was iets minder prettig. We hebben ruim 2 uur in de bus gezeten voordat we het busstation naderden waar we over moesten stappen, en dit lag slechts 35 kilometer verderop. Maar Jorge had goeie buurt met een jolige man en op deze manier konden we toch e.e.a. al van de stad zien. Vervolgens zijn we naar Nuwara Eliya gegaan, in de bergen. Onderweg zagen we het weer alsmaar slechter worden en aangekomen op de plaats van bestemming stond ons een ware storm te wachten met heel veel regen. Niet echt wat we hadden verwacht van Sri Lanka.

Die avond hebben we op opening van het WK gekeken met nog twee toeristen onder het genot van warme chocomel want bier hadden ze niet en het was koud!!!

In Nuwara Eliya hebben we een bezoek gebracht aan de theefabriek waar we een rondleiding kregen en natuurlijk een kopje thee. Via diverse coloniale gebouwen bracht onze tuktuk-chauf ons naar de trein. En zoals dat hoort wanneer je met de trein reist hadden we vertraging. Maar de rit was het wachten waard. Door de bergen en tussen enorme theeplantages reden we naar Ella. Het was een fantastisch mooie reis en het weer werd weer steeds beter. In Ella hebben we ons getrakteerd op een luxe kamer met in het restaurant een tv met satellite zodat het voetbal kijken geen probleem was.

Ella ligt in de bergen waar we een hele mooie wandeling hebben gemaakt tussen de theeplantages. Het laatste stuk van de wandeling was steil omhoog maar het uitzicht was fantastisch. Er hingen wat wolken die op de bergtoppen bleven hangen waardoor er een wat mysterieus sfeertje hing. En er waren geen andere mensen in de buurt wat deze plek extra bijzonder maakte.

Vanuit Ella zijn we naar Tissamaharama vertrokken. Deze plek ligt in het zuiden en hier was het meteen ook een stuk warmer. De eigenaar van onze kamer was zo vriendelijk dat we er af en toe een beetje genoeg van hadden. Echt privacy hadden we hier niet maar goed, we hadden een tv en gezien die avond het Nederlands elftal moest voetballen was die tv op dat moment het belangrijkst. Renee had al een oranje tenue maar ook Jorge moest een oranje outfit dus voor de wedstrijd zijn we Tissa-city nog maar even in gegaan. Bijna hadden we de hoop opgegeven tot ons oog viel op een oranje shirt in een klein kraampje achteraf. En wat bleek; het was zowaar een knvb-shirt. Hilarisch! Wij blij, die verkoper blij, op naar de tv. In ons oranje pak werden wij 5 minuten voor de wedstrijd begon toch wat onrustig toen er nog steeds voetbalbeelden op tv verschenen. En nee, toen de wedstrijd moest beginnen was er nog steeds niets op. Als idioten zijn we de straat opgerend en iedereen die we zagen gevraagd waar we voetbal konden zien. Maar waarom zal je voetbal kijken als je cricket hebt? Na 15 minuten kwamen we bezweet aan in een hotel waar we de stadiongeluiden al konden horen bij de ingang. Met nog een Nederlands meisje hebben we hier de wedstrijd gezien.

We zijn naar Tissa gegaan omdat dit de plek is om Yala National Park te bezoeken. Voor de tweede dag hier hebben we dan ook een safari geboekt. Om 5.15 uur vertrokken we in een jeep, bepakt met ontbijt en lunch, naar het park. Bij de ingang kregen we nog een ‘animal trekker’ mee en hij heft z’n werk goed gedaan. Als bij en ingang zagen we een olifant en vrij snel daarna een sloth bear en een cobra. En na een tijd rondgereden te hebben door de schitterende natuur kreeg onze chauffeur door dat er een luipaard was gespot. Met nog een andere jeep hebben we een hele tijd bij het luipaard gestaan, in de hoop dat ie wat ging doen maar hij deed z’n naam eer aan. Wel heel gaaf om zo dicht bij dat beest te zijn en hem in de gaten te houden. Later die dag zagen we nog een luipaard, die liep wel. Schitterend! Verder hebben we veel vogels, krokodillen en apen gezien. Een zeer geslaagde safari.

Na een ‘free bird watching tour’ van onze over-gastvrije host de volgende ochtend, zijn we naar Tangalle vertrokken. Aangekomen in deze badplaats bleek al heel snel dat het laag seizoen is. Ook hier was niemand. Overal hadden ze plek voor ons, maar geen satelliet tv. Na lang zoeken, veel gevloek (vooral door Renée) en uiteindelijk toch maar een ritje in de tuktuk, kwamen we bij een heel klein plekje met tv en heerlijk eten. Ja koken kunnen ze hier wel. Die kilo’s die eraf zijn gegaan de afgelopen maanden vliegen er hier weer aan. Beetje jammer.

In Tangalle hebben we de eerste avond een trip gemaakt naar een strand iets buiten het stadje. Hier komen schildpadden hun eieren leggen in deze tijd van het jaar. En we hebben er 1 gezien. Het was een enorm beest dat eigenlijk net klaar was toen wij erbij kwamen maar je kon nog zien hoe ze de eieren met zand bedekte. Heel bijzonder om te zien.

Na een dag rust in Tangalle (wat zwemmen in de zee, boekjes lezen en cricket spleen met de locals) zijn we naar Mirissa gegaan. Ook hier was de tv een probleem. Uiteindelijk besloten we om het maar een dag zonder te doen en nog een dag te genieten van het strand.

De volgende stop was Galle. Die avond was de tweede wedstrijd van het Nederlands elftal dus het eerste hotel met satelliet tv was de onze. Het hotel zat in een prachtig mooi oud Hollands huis met enorme kamers. Die dag hebben we eerst de stad bekeken. Er is veel Nederlandse architectuur te vinden en ook het fort dat om de stad ligt is door Nederlanders gebouwd. Na een bezoek aan de Nederlands hervormde kerk was het wel weer even genoeg met het cultuur snuiven en hebben we een poging gedaan om te shoppen. Maar wat een troep verkopen ze hier zeg. Al vrij snel hadden we door dat we voor een nieuwe garderobe niet in Galle moeten zijn. Op het eind van de middag was het weer tijd voor het voetbal. Deze keer zaten we in ons oranje-tenue in de keuken van ons hotel met zo nu en dan een mede-toeschouwer die zich afvroeg wat we aan het kijken waren.

Nu zitten we in Hikkaduwa en dat is onze laatste strandbestemming voorlopig. Ook hier zijn de toeristen ver te zoeken en zijn alle winkels gesloten. In het hotel hebben ze slechts een paar gerechten van de enorm menukaart. Maar wij klagen niet hier in ons prive-hotel met ons prive-strand.

De 22e vertrekken we richting Colombo om deze stad nog even te bekijken en ‘s nachts vliegen we dan naar Jordanie. Dit zal de laatste bestemming zijn van deze reis. Het was en is een prachtig avontuur maar we vinden het allebei wel mooi geweest. We hebben zin om weer naar Nederland te komen. 4 Juli vliegen we naar Brussel en 5 juli zijn we dan weer ‘thuis’.