Vanuit Colombo zijn we via een tussenstop in Sharjah naar Amman, de hoofdstad van Jordanië gevlogen. Daar hebben we de eerste dag wat rondgelopen in de stad maar de vermoeidheid van de reis sloeg al snel toe dus verder hebben we de eerste dag in Jordanië heel rustig aan gedaan. Via ons hotel hadden we voor de volgende dag een tourtje geboekt naar de 'desert castles'. Samen met een hilarische letse Rus en een 'real New Yorker' (wat de Let heel bijzonder vond) hebben we vijf oude gebouwen in de woestijn bezocht. In combinatie met de voor ons onbekende omgeving waren deze tamelijk indrukwekkend. 's Avonds moest het Nederlands elftal weer spelen. Gelukkig vindt men in Jordanië voetbal ook schitterend. Een medewerker van ons hotel (geen nederlander) is zelf een enorme oranje-fan en hij wist werkelijk alles te vertellen over de WK's van de afgelopen 40 jaar. Hij nodigde ons uit om naar een Irish Pub te komen om daar de wedstrijd op een groot scherm te bekijken. Met de bus zijn we de dag erna naar Jerash gegaan, een oude romeinse stad iets ten noorden van Amman. Hier zijn fantastische (gedeeltelijk gerestaureerde) ruïnes te zien van tempels, kerken, theaters etc. In het theater kregen we en passant nog even een optreden van een italiaans koor dat toevallig dat ook die plek bezocht. De akoestiek was echt fantastisch (daar kunnen ze bij de Amsterdam Arena nog wat van leren). Ook de mozaiekvloer in een kerk was heel mooi. De hele setting was echt de moeite waard om een paar uur te bekijken. Een bezoek aan de dode zee mocht natuurlijk niet ontbreken op onze reis door Jordanië. Door de enorme hoeveelheid zout in het water (ca. 30%, normaal zeewater ca. 3%), blijf je zonder moeite op het water drijven. Zwemmen op je buik is veel moeilijker omdat je benen op i.p.v. in het water liggen. Uiteraard hebben we ook de welbekende superoriginele 'ik lees een boek in de dode zee' foto gemaakt. Op de bodem van de dode zee ligt modder dat in spa's gebruikt wordt. Hier had Renee even haar eigen doe-het-zelf spa mee gecreëerd. Fijn zo'n zacht huidje.... Na een heerlijke douche hebben we in Amman nog de citadel bezocht. Dit zijn ook oude ruïnes, maar dit keer op een hoge heuvel vanwaar prachtig uitgekeken kon worden over Amman. Na de hoofdstad wilden we Petra gaan bezoeken. Daarom hebben we de bus genomen naar Wadi Musa. Dit is het deprimerende hedendaagse dorp naast Petra, waar de hotels etc. zich bevinden. De eerste dag van ons bezoek aan het 'nieuwe wereldwonder' zijn we vroeg gestart. Vanuit ons hotel zijn we naar de ingang van Petra gewandeld en hebben daar onze bij de prijs inbegrepen paardrijrit verzilverd (wat ontzettend saai!). Vervolgens zijn we door de Siq (zie foto's) naar de 'Treasury', een uit de rotsen gehakte façade, gelopen. We hebben daarna een heftige klim omhoog gemaakt om bij de 'high place of sacrifice' uit te komen. Hiervandaan hadden we een prachtig uitzicht over de oude stad. Na onze afdaling hebben we nog wat verder rondgekeken. Aangezien het bijzonder heet was en de we het wel best vonden voor die dag (en we natuurlijk op tijd terug wilden zijn voor het voetbal) zijn we niet te laat teruggewandeld. Terug in Wadi Musa hebben we ons oranje-kostuum weer uit de tas getoverd en zijn we naar een klein koffiehuis (Jordaans kroegequivalent) gegaan, waar we zagen dat Oranje keurig netjes van Slowakije won en de kwartfinale bereikte. De tweede dag Petra zijn we begonnen met een tocht naar de 'Monastery'. Dit was door de hitte en de met diarreeremmers tot rust gebrachte maag van Jorge toch een behoorlijk pittige onderneming, maar de beloning was navenant: zicht op een prachtige uit de rotsen gehakte façade in een prachtige omgeving. Na onze lunch hebben we toen maar besloten om rustig aan terug te gaan naar ons hotel. Vanuit Wadi Musa zijn we de dag erop naar Wadi Rum gegaan. Hier hebben we met een 4WD een tocht gemaakt door de woestijn. Zie hiervoor de foto's. Het was echt supermooi. In de avond hebben we eerst genoten van de zonsondergang en daarna kregen we een onverwachts feestelijke maaltijd in het bedoeïnenkamp. Het hoogtepunt van onze trip was de overnachting in de woestijn. We hadden de matrasjes uit de tent gehaald en in de open lucht gelegd om daar te slapen. Door de minimale lichtvervuiling waren er echt extreem veel sterren te zien en de buitentemperatuur was gezakt tot een comfortabele 18 graden. Hierdoor beleefden we een heerlijke avond en dito nacht. De volgende ochtend zijn we naar Aqaba vertrokken. Hier hebben we onszelf verwend met een hotel met een keurig zwembad. In de golf van Aqaba (deel van Rode Zee) hebben we een duik gemaakt bij het wrak van de Cedar Pride. Het zicht was uitstekend en het onderwaterleven zeer de moeite waard. Uiteraard hebben we in Aqaba ook naar Nederland-Brazilië gekeken. De rest van onze tijd in Aqaba hebben we veel aan het zwembad gelegen, wat door het stadje gewandeld, maar verder niet zo veel gedaan. Het einde van onze reis was aangebroken en op 4 juli zijn we naar het vliegveld vertrokken en vandaar zijn we naar Brussel gevlogen.