Bij aankomst in Vientiane was het al meteen duidelijk dat het leven er hier iets anders aan toe gaat dan in de rest van Azie. Bij het busstation stonden de tuktuk's wel klaar, maar hoezo ligt de chauffeur hierin te slapen? Moeten we zelf vragen om vervoer? En waar zijn de mannetjes die je een kamer willen verhuren? Moeten we hier zelf op zoek? JA! Hier staan geen mensen je op te wachten, ze willen je niets aansmeren. Sterker nog, als je hier iets wilt kopen, dan moet je de verkoper vaak wakker maken!
Als echte Nederlanders zijn wer op de fiets de stad gaan verkennen. Dat was echt een verademing. Hier zijn niet zo veel brommers en als ze er zijn, dan toeteren ze niet. Na flink wat heilige huisjes bezocht te hebben zijn we naar een markt gegaan. Nog nooit hebben we een markt gezien waar het zo rustig is. Los van het geringe aantal bezoekers, zaten de verkopers ook heel rustig een beetje voor zich uit te staren of lagen ze te slapen. Zo vreemd.
Toen kwam Koninginnedag! En waarom zou je Koninginnedag vieren op 't Stratumseind, naar de Vrijmarkt gaan of dansen bij de Dom als je ook Vang Vieng hebt! Hier kan je in een tube door een rivier waarbij je langs allemaal barretjes komt. Of je blijft in het dorpje waar je op kussens de hele dag 'Friends' kan zien onder het genot van een sapje en een pannekoek. 's Avonds kan je je dan helemaal vol laten gooien met gratis 'buckets' (emmers drank). Salou is er niks bij!
Natuurlijk konden wij hier ook niet omheen en zijn we na de 'Nederland quiz' (echt super leuk Ilse en Frank!, al falen we wel in onze sportkennis) maar wat gaan drinken. Sanne je kaart voor 'als je een enorme kater hebt' is eindelijk open. Na 3 dagen hadden wij het wel weer gezien in dit feest-paradijs en zijn we vertrokken naar Luang Prabang. Een fantastisch mooie plaats aan de Mekong Rivier. Hier gaan we weer genieten van de rust, de mooie gebouwen en de heerlijke gebakjes.